"ဟာ.... အေျပာင္းလဲႀကီးေျပာင္းလဲေနပါလားဟ ငေႏြရ..."
" ဘပြမ္ ကလဲ.. ဒါ ဘာဟုတ္ေသးလို႔လဲ.. ဒါ႔ထက္ ဒါတာေတြေတာင္ ရွိေသး.."
" ေဟ.. ဒါႀကီး ဒီေလာက္ ေကာင္းေနတာေတာင္..? "
" ဒါႀကီးကသာ ေကာင္းလာတာ ဘပြမ္ရ ဒီေပၚကေကာင္ေတြ အခ်ိဳးက မျပင္ေသးဘူး.. "
ေတာကေရာက္လာတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဘႀကီး ဘပြမ္ ကို အေဝးေျပးကားဂိတ္ကေန ႀကိဳခဲ႔တာပါ ။
အေဝးေျပး ေလအိတ္ကားႀကီးေပၚကေန ဘတ္စ္ကားေပၚေျပာင္းၿပီး စီးလာကထဲက တအံ့တၾသနဲ႔ ဘပြမ္ကို နားလည္ေပးထားပါတယ္ ။
ရန္ကုန္မေရာက္တာ အေတာ္ၾကာေနၿပီမို႔ ဘုရားဖူးလာဖို႔ နဲ႔ ေျပာင္းလဲေနတဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကိုလဲ လာၾကည့္ပါလို႔ေခၚလိုက္တာပါ..။
ဘပြမ္ကလဲ ေခသူမဟုတ္ပါ.. ရြာမွာ လူႀကီးမို႔ မ်က္စိႀကီး နားႀကီး ျဖစ္မွ လူအဟန္႔ရွိမွာေပါ႔ ဆိုၿပီး ဟန္းဖုန္း ႏွစ္လံုး ကိုင္တယ္.. ေဖ႔ဘြတ္ သံုးတယ္.. သူ႕အေကာင္႔က ေတာက ဘပြမ္ ဆိုဘဲ.. ။
" ဘပြမ္ ရဲ႕ ဟန္းဖုန္းႏွစ္လံုး က ဘာေတြလဲ ေျပာပါအံုး "
" အူလဒူ နဲ႔ ရွယ္ေျပာ က ဒီ လက္ပြတ္ဖုန္းနဲ႔ သံုးတာကြ.. ေဖ႔ဘြတ္သံုးတယ္ ရွယ္ေျပာတယ္ ႏွစ္ကဒ္ထည္႔ထားတာ.. အဲ ေနာက္တလံုးက ခလုပ္ဖုန္းကြ .သူ႔ကို ပန္ကာ ထည္႔ထားတာ အေရးေပၚ မီးပ်က္ခ်ိန္ ေမွာင္ထဲ သံုးေတာ႔ အဆင္ေျပသကြ.. မင္းသိတဲ႔အတိုင္း ရြာမွာက မီးခဏခဏ ပ်က္တာဘဲေလ.. "
" ေနပါအံုး ဘပြမ္ရ ပန္ကာထည့္ထားတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလဲဗ်.. "
" ေအး တို႔ဆီေတာ႔ ပန္ကာေခၚသကိုး.. ပန္ကာပံုအျပာေလးပါတယ္ေလ. မင္းတို႔ဆီက တယ္လီႏြား ေခၚသလားဘဲ.. "
" ဘပြမ္က လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီ.. တယ္လီေနာ ပါဗ်.. "
.......
" ေဟ႔ ငေႏြေရ.. ညေန တရုပ္တန္းဘက္ ညေစ်း ေလွ်ာက္ရင္း ၁၉လမ္းမွာ နည္းနည္းပါးပါး ခ်ရင္း ညစာစားမယ္ေလ.."
ဘပြမ္က လူငယ္ေတြ အေၾကာကိုသိတယ္ သူ႔တူေတြနဲ႔ လိုက္ေလွ်ာညီေထြ ေပါင္းတတ္တယ္ ..ဒါ႔ေၾကာင္႔လဲ တူေတြ တူမေတြက ခ်စ္ၾကတာဘဲ..။
ဒါေပမဲ႔ ေတာက တက္လာတဲ႔ လူလည္ ႀကီး ဘပြမ္ တရုတ္တန္း ညေစ်း မရွိေတာ႔တာ မသိဘူး ဒီေနာက္တက္လာတဲ႔ အစိုးရသစ္မွာ လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြကို ကမ္းနားလမ္းဘက္မွာ ေနရာခ်ထားၿပီး ေစ်းတန္းဖြင္႔ေပးထားတာ မသိရွာဘူး.. ။ ကိစၥမရွိပါဘူး.. ညေနက်မွ ကမ္းနားညေစ်းကို ေခၚသြားၿပီး သူ႕ကို ဟားလိုက္မယ္..ေပါ႔..။
" ဘပြမ္က ေဖ႔ဘြတ္ သံုးေနတာဘဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီး ေျပာင္းလဲေေနတာ ေဖ႔ဘြတ္မွာ မေတြ႔ဘူးလား ."
ကၽြန္ေတာ္ မသိသလို ေနာက္လိုက္တာမွာ..
" သိတာေပါ႔ကြာ.. ရန္ကုန္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္နဲ႔ စည္ပင္သာယာနဲ႔ ေပါင္းၿပီး လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြကို ကမ္းနားလမ္းမွာ ေစ်းဆိုင္ ခန္းေတြ ေနရာခ်ေပးၿပီး ေရာင္းခိုင္းတာမဟုတ္လား.. ခုဆို ၿမိဳ႕ထဲ လမ္းေဘး ပလက္ေဖာင္းေတြ ရွင္းေနတာဘဲဆို.. "
" ဒံုရင္းပါဘဲ ဘပြမ္ရာ...."
.....
" ကိုင္း.. ငေႏြေရ.. တီးတိုင္းကြ တီးတိုင္း.. လဘက္ရည္ေသာက္ သြားၾကရေအာင္.. ခါတိုင္း ငါလာရင္ ေသာက္ေနက် လမ္းထိပ္ကဆိုင္ ရွိေသးလား.."
"အင္း ခု သံုးနာရီ ထိုးခါနီးဆို ဖြင္႔ပါၿပီ.."
" ေဟ.. ငါက ပလက္ေဖာင္းဆိုင္ေတြ မဖြင္႔ရေတာ႔ ပိတ္သြားၿပီ မွတ္ေနတာ.."
" ဘပြမ္ရ မပိတ္တဲ႔အျပင္ ဆန္းသစ္ တီထြင္ ထားတာေတြေတာင္ရွိေသး.. "
" ဘယ္လို..ဘယ္လို.."
" ပလက္ေဖာင္းေစ်းသည္ေတြ ကမ္းနားမွာ ဆိုင္ေနရာေပးေတာ႔ သူ႔ လက္ရွိဆိုင္အတြက္ တဆိုင္စာေနရာရတယ္ေလ.. ပထမေတာ႔ အဲဒီဆိုင္ေနရာမွာ တစ္ဆိုင္ ခြဲဖြင္႔တယ္ေလ.. ေနာက္ ေရာင္းေကာင္းၿပီး ေဖါက္သည္ေတြရလာေတာ႔ အဲဆိုင္ကို လက္လြဲ ငွားစားလိုက္တာေပါ႕.. သူကေတာ႔ လက္ရွိေနရာျပန္လာၿပီး နားလည္မႈယူလို႔ လမ္းၾကားထဲ ဆက္ဖြင္႔ေနတာေပါ႔.."
"ဟ..ဟား.. သူက ပလက္ေဖာင္းေစ်းသည္ ရွင္းလင္းတဲ႔အခါမွ စီးပြါးျဖစ္လို႔ ေပါ႔.. မင္းတို႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကေတာ႔ ဘိုးဘိုး ေအာင္ပါဘဲကြာ.. "
" ဘေျပာင္ကေတာ႔ လုပ္ျပန္ၿပီ.. က်ဳပ္က ဘိုးဘိုးေအာင္ကို သိပ္မသိဘူးဗ်.. "
" မင္းကလဲကြာ.. ငါခနခန ဆိုတဲ႔ နဂါးနီ သီခ်င္း မသိဘူးလား.."
" ဟို ကာလာအိုေကေရာက္တိုင္း ဘပြမ္ ဟဲေနက် သီခ်င္းမဟုတ္လား..ဘာတဲ႔.. လူမြဲေတြက မေႏွးေခတ္မွီ သူေဌးျဖစ္ေတာ႔မည္ ..ဆိုတာမလား. "
" ေအး အဲဒီ သီခ်င္းမွာ ပါသလိုဘဲ ဘိုးဘိုးေအာင္ဆိုတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ က ဆင္းရဲသားေတြကို ခ်မ္းသာေအာင္ မတယ္တဲ႔ သူ႔တန္ခိုးက ဘယ္ဟာမဆို ႏွစ္ဆ တိုး နိုင္တယ္တဲ႔ .. ခု မင္းတို႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လဲ ႏွစ္ဆတိုးေပးနိုင္တာဘဲ.."
" ဘာတုန္းဗ်.. ဘာကို ႏွစ္ဆတိုးလို႔လဲ.. "
" ခု လမ္းေဘးက လဘက္ရည္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္ေလကြာ.. ဘိုးဘိုးေအာင္ လုပ္ ..အဲ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ လုပ္လိုက္တာ သူ ႏွစ္ဆိုင္ ျဖစ္သြားၿပီေလ.. "
" လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီ.. သူတေယာက္ထဲ မဟုတ္ လမ္းေလးပလက္ေဖာင္းေစ်းသည္တိုင္း ႏွစ္ဆျဖစ္သြားတာဗ်.."
.....
" ကဲ ဘပြမ္ ဘာေသာက္မလဲ.. "
" လဘက္ရည္ေပါ႔ကြာ.."
"ဟုတ္ဘူးေလ.. ဆိုင္းဘုတ္မွာ ဖတ္ၾကည့္အံုး.." ဆိုၿပီး ဘပြမ္ေနာက္က ဆိုင္းဘုတ္ကို ျပရတယ္..။
" ဟာ .. လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ပဟ..."
" တခြက္ ၅၀၀ ဆိုတာ မ်ားေတာ႔ပါဘူး ဘပြမ္ရာ "
" ခြီး.. ေစ်းကိုေတာ႔ မေျပာပါဘူး.. သူလဲ ဘိုးဘိုးေအာင္နဲ႔ ေတြ႔ေနၿပီဘဲ.. ဒီေလာက္ေတာ႔ရွိမွာပါ..ခုဟာက ညႊန္းလြန္းလို႔ပါကြာ... ေတာသားႀကီးပစ္လဲ ဆိုတာ.. သူ႔လဘက္ရည္က ေတာအရက္နဲ႔ ေဖ်ာ္တာလား.. ေျမာင္းႀကားထဲ ေခါင္းစိုက္ ဆိုတာက မီးေတာက္အရက္နဲ႔မ်ား ေဖ်ာ္သလား.. ၾကည့္စမ္းပါအံုး.. တြဲေလာင္း လဘက္ရည္ဆိုဘဲ.. ေဘာင္းဘီ ဝတ္ၿပီးေသာက္မွ အဆင္ေျပမွာ.. လံုကြင္းကၽြတ္က်ေလာက္ေအာင္ မူးမယ္ေပါ႔.. ဟားဟား.."
" ဘပြမ္ကလဲ သူ႕အဓိပၸါယ္နဲ႔ သူရွိမွာေပါ႔.."
" ေအး. ငါလဲ အဲဒါ သိခ်င္ တာ.."
" ျမည္းၾကည့္မွ သိမွာေပါ႔ ဘပြမ္ရာ.. ကၽြန္ေတာ္လဲ ခါတိုင္း ပံုမွန္ဘဲ ေသာက္ေနက် ဆိုေတာ႔ မသိဘူးဗ် "
" ဒီလိုလုပ္ .. တမ်ိဳး တခြက္ စီ မွာလိုက္ ဒါမွ ျမည္းၾကည့္ၿပီး သိရမွာ ေပါ႔.. "
" ခေလးေရ လဘက္ရည္ မွာမလို႔.."
ကၽြန္ေတာ္ စာပြဲထိုးကို ေခၚၿပီး လဘက္ရည္ မွာပါတယ္..
ဘပြမ္ေသာက္ၾကည့္ခ်င္တယ္ ဆိုတဲ႔ လဘက္ရည္ ေတြ တြဲေလာင္း လဘက္ရည္ တစ္ခြက္ရယ္ ေျမာင္းၾကားထဲေခါင္းစိုက္ လဘက္ရည္ တစ္ခြက္ရယ္ ေတာသားႀကီးပစ္လဲ လဘက္ရည္ တစ္ခြက္ရယ္.. ၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေသာက္ေနက် ပံုမွန္တခြက္ ရယ္ စားပြဲထိုးေလးကို အေသအျခာ မမွားေအာင္ မွာလိုက္ပါတယ္..။
စားပြဲထိုးေကာင္ေလးကလဲ ကၽြန္ေတာ္မွာတာေတြကို အေသအျခာ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြခ်ိဳးရင္း မွတ္လို႔ .. ပိုၿပီး ေသျခာေအာင္ေတာင္ ေနာက္ တေခါက္ ထပ္ေမးပါေသးတယ္..။
ၿပီးေတာ႔ လဘက္ရည္ ေဖ်ာ္ေနတဲ႔ ေနာက္ဖက္က ေဖ်ာ္ဆရာဆီသြားၿပီး မွာပါတယ္.. သူမွာတာ မွားရင္ ျပင္ေပးမလို႔ နားစြင္႔ ရင္း သူမွာတဲ႔ အသံ ၾကားေတာ႔မွ ဘပြမ္ရဲ႕ ဆဲသံ ထြက္က်လာတာ..
" မင္းတို႔ဆီက ေကာင္ေတြ အလုပ္လုပ္တာ မင္းတို႔ဆီက စားပြဲထိုးလိုပါဘဲကြာ.. လုပ္လိုက္တဲ႔ စီမံကိန္းေတြကလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး စည္းေဝးေတြမွာ ေျပာလိုက္ရင္ စာရြက္ေတြနဲ႔ တကုတ္ကုတ္မွတ္ၿပီး ေနာက္ေတာ႔လဲ ဟိုေကာင္ေလး စာပြဲထိုး လဘက္ရည္ မွာသလိုဘဲ ..."
စားပြဲထိုးေလးက *** လဘက္ရည္ ေလးခြက္ ဆိုင္ေသာက္မယ္ *** တဲ႔..
(စားပြဲထိုးခ်ည္း အားမကိုးေနၾကနဲ႔ )
